Karınca duası kuranda hangi surede?

Günlük hayatımızda sıkça duyduğumuz "karınca duası", özellikle bolluk ve bereket getirdiğine inanılan bir niyaz şeklidir. Peki, bu duanın kökeni nerede yatıyor ve Kur'an-ı Kerim'de hangi surede geçiyor? Öncelikle belirtmek gerekir ki, "karınca duası" olarak bilinen özel bir dua Kur'an-ı Kerim'de doğrudan yer almamaktadır. Ancak, bazı İslam alimleri ve yorumcular, Neml Suresi'nde geçen bir kıssadan ilham alarak bu duanın ortaya çıktığını belirtirler. Neml Suresi'nde Hz. Süleyman'ın ordusuyla birlikte bir vadiden geçerken, bir karıncanın diğer karıncaları uyarması anlatılır. Karınca, diğerlerine "Ey karıncalar! Yuvalarınıza girin, Süleyman ve ordusu farkında olmadan sizi ezmesinler" der. Hz. Süleyman bu sözleri işitince tebessüm eder ve Allah'a şükreder. Bu kıssa, karıncaların toplumsal dayanışması, tedbirli olmaları ve birbirlerine şefkat göstermesi gibi önemli dersler içerir. Halk arasında yaygınlaşan "karınca duası" ise, bu kıssadan ilham alınarak yazılmış, genellikle bereket, bolluk ve geçim sıkıntısından kurtulma niyetiyle okunan bir metindir. Bu dua, Neml Suresi'ndeki karınca kıssasının özünü yansıtarak, insanları yardımlaşmaya, şükretmeye ve Allah'a tevekkül etmeye teşvik eder. Dolayısıyla, "karınca duası" doğrudan Kur'an'da olmasa da, kaynağını Neml Suresi'ndeki anlamlı bir hikayeden almaktadır.