Cahiliye döneminde Hz Hatice iffetinden dolayı ne denirdi?

Mekke'nin dürüst ve saygın kadını Hz. Hatice, İslam öncesi dönemde, yani Cahiliye Devri'nde bile ahlakı, iffeti ve üstün karakteriyle tanınırdı. Bu dönemde yaygın olan kötü alışkanlıklar ve ahlaki çöküntüye rağmen, o, toplum içinde parlayan bir yıldız gibiydi. Sahip olduğu bu yüksek ahlaki değerler ve iffeti sayesinde, Mekkeliler ona özel bir unvan vermişlerdi. Hz. Hatice'ye Cahiliye döneminde "Tahire" denirdi. Bu sıfat, "temiz", "pak", "iffetli" anlamına geliyordu. Mekke toplumu, onun bu örnek davranışlarını ve temiz ahlakını takdir ederek ona bu ismi layık görmüştü. Hz. Hatice, sadece zenginliği ve ticari zekasıyla değil, aynı zamanda dürüstlüğü, cömertliği ve özellikle de iffetiyle tanınan bir kadındı. Köleleri azat etmesi, fakirlere yardım etmesi ve haksızlığa karşı duruşu da onun toplumda saygın bir yer edinmesini sağlamıştı. "Tahire" unvanı, Hz. Hatice'nin İslam öncesi dönemde bile ne kadar özel ve değerli bir insan olduğunu gösterir. Bu unvan, onun ahlaki üstünlüğünün ve iffetinin tüm Mekke tarafından kabul gördüğünün açık bir kanıtıdır. Hz. Hatice, İslam'ı ilk kabul eden kişi olarak da tarihe geçmiş ve Peygamber Efendimiz'e (sav) her zaman destek olmuş, onun en zor zamanlarında yanında bulunmuştur. Onun bu örnek hayatı, tüm Müslüman kadınlar için ilham kaynağı olmaya devam etmektedir.