Pasif ve aktif taşımada ATP harcanır mı?

Hücrelerimizin yaşamlarını sürdürebilmesi için maddelerin hücre içine alınması veya hücre dışına atılması şart. İşte bu süreçte iki temel taşıma yönteminden bahsediyoruz: pasif ve aktif taşıma. Bu iki taşıma yöntemi arasındaki en önemli farklardan biri de enerji (ATP) harcanıp harcanmaması. Pasif taşıma, adından da anlaşılacağı gibi, hücrenin enerji harcamasına gerek kalmadan gerçekleşir. Maddeler, çok yoğun oldukları ortamdan az yoğun oldukları ortama doğru, yani kendi doğal akışlarında hareket ederler. Bu süreçte zardan geçiş, osmoz veya kolaylaştırılmış difüzyon gibi yöntemler kullanılabilir. Özetle, pasif taşımada ATP'ye ihtiyaç duyulmaz. Aktif taşıma ise durum tamamen farklı. Hücrenin madde geçişini sağlamak için enerji harcaması gerekir. Çünkü maddeler, az yoğun oldukları ortamdan çok yoğun oldukları ortama doğru, yani doğal akışlarının tersine hareket ederler. Bu "yukarı doğru" hareket için hücre, ATP (adenozin trifosfat) adı verilen enerji molekülünü kullanır. Aktif taşıma, hücrenin belirli maddeleri yoğunlaştırmasına veya dışarı atmasına olanak tanır. Sonuç olarak, pasif taşıma ATP harcamazken, aktif taşıma hücrenin enerji harcamasını gerektiren bir süreçtir. Bu farklılık, hücrelerin farklı ihtiyaçlarına göre madde alışverişini düzenlemesine olanak sağlar.